Λεκτικὲς εἰκόνες

***ΠΡΟΣΟΧΗ: ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΕΙΜΕΝΟ***

- Θά 'θελες, ἄγνωστε τυπὰ τοῦ ὁποίου τὸ μπλὸγκ διαβάζω.

- Γίνεσαι κακός.

Προχωροῦσα λοιπὸν τὶς προάλλες μοναχὸς καὶ παρατήρησα μιὰ ταμπέλα ποὺ ἔγραφε “bristol”. Διάβασα τὴν ταμπέλα καὶ μπερδεύτηκα. Νόμιζα ὅτι ἔγραφε “bistrot”. Ἐντάξει θὰ μοῦ πεῖς, καὶ πού εἶναι τὸ περίεργο; 

Δὲν ὑπάρχει κάτι τὸ περίεργο, ἀπλὼς μπῆκα σὲ σκέψεις. Γιατί νὰ μπερδευτῶ; Ἀφοὺ γράφει ξεκάθαρα “bristol”. Δὲν εἶναι λᾶθος τυπωμένη ἢ μουτζουρωμένη ἢ κάτι τέτοιο. Μήπως τὸ μυαλό μας ἀποθηκεύει κάθε λέξη ποὺ γνωρίζει στὴν γραπτὴ μορφή της σὰν νὰ εἶναι εἰκόνα καὶ καθὼς οἱ δύο λέξεις μοιάζουν – ὀπτικὰ μιλώντας – ὀδηγήθηκα σ' αὐτὴ τὴ σύγχυση;

• Πολὺ πιθανό.
• Ξέρεις τί μᾶς λέει αὐτὸ γιὰ τὶς δυνατότητες τοῦ ἀνθρώπινου ἐγκεφάλου ὅμως φίλε ἀναγνώστη; Διανοήσου λίγο πόσων λέξεων τὴν γραπτὴ εἰκόνα ἔχεις.
• Συγγνώμη ρὲ μπαγλαμά, γι' αὐτὸ μοῦ σπαταλᾶς τὴν ὥρα; Γιὰ σκέψεις ποὺ εἶχες περπατώντας στὰ πεζοδρόμια; Δὲν εἶχες ὑποσχεθεῖ νὰ γράψεις τὴ θέση σου ἐπὶ τοῦ νέου νόμου-πλαισίου;
• Καλά...